Saturday, January 5, 2013

happy new year!

http://s163.photobucket.com/albums/t309/kc013_photos/?action=view&current=toast.jpg" target="_blank">http://i163.photobucket.com/albums/t309/kc013_photos/toast.jpg
" border="0" alt="Photobucket">

ANG 2013 ay Year of the Snake, at dahil ako ay isinilang sa animal sign na ito sa Chinese Zodiac, malakas ang aking kutob na susuwertihin akong lalo ngayong taon. Sinabi kong “lalo” dahil lagi kong itinuturing ang aking sarili na masuwerte.
Sabagay, basta masipag ka naman at walang masamang tinapay sa trabaho tapos ay sasamahan mo pa ng konting tipid, susuwertihin ka talaga.
Anyway, looking back sa nakalipas na taon, unang-una ay nagpapasalamat ako na hindi nagunaw ang mundo noong December 21, 2012. Sa pagpasok kasi ng 2012 ay ito agad ang sumalubong sa atin—na magugunaw nga ang mundo sa petsang nabanggit. May mga tao talaga na sawa na yata sa kanin at gusto nang mamatay, gusto pa tayong idamay!
At aminin natin na bagaman at hindi tayo naniniwala, medyo kinabahan tayo lalo pa’t may mga binabanggit pa ang mga so-called experts and doomsayers na Mayan civilization and calendar. Buti na lang at ang Nasa Itaas na totoong nakaaalam kung kailan ang wakas ay nananatiling nagmamahal sa sangkatauhan.
Kaya sana ay mas magpapatag ito ng ating faith sa Kanya.
May mga goals ako last year na marahil naman ay aking na-achieve. Unang-una na rito ang pagtutok sa health. Paglalakad nang malayo ang aking naging form of exercise at dahil doon ay na-maintain ko ang aking timbang at lumiit ang tiyan. Sabi ng misis ko ay medyo gumanda rin daw ang aking balikat.
Naging matipid din ako sa pananalapi. May hinuhulugan kasi akong maliit na lote at medyo malapit nang matapos. Baka ngayong 2013 ay makumpleto ko na ang bayad.
Wala rin akong masyadong nakaaway last year dahil pinanindigan ko na maging cool sa kabila ng napakaraming epal sa paligid. “World peace” ang aking mantra, kaya naman ‘yung mga nakaaway ko ay binati ko na. Maging ‘yung isang tao na pinagplanuhan kong saksakin pag nagkrus ang aming landas ay nakipag-areglo na ako. Mas masarap ang payapang buhay kaysa napakaraming nakapatong sa balikat.
Mayroon din akong ilang nabiling “luho” pero ayaw ko nang ikuwento at baka maging mayabang ang dating sa readers. Pero iyon po ay mga necessity at kailangan sa trabaho at ng pamilya.
Kami namang mag-anak ay lalong naging close. Last year ang taon na medyo madalas kaming mag-bonding sa mall at mag-window shopping. Masaya na kami na busog ang mga mata sa gustong bilhin, pero hindi namin naiuuwi. Minsan kasi, may mga bagay na masarap lang pangarapin na nasa iyo kaysa talagang hawak mo na at wala na ang mystery.
Sa downside naman, ang 2012 ay taon sa akin ng mga “pagkasira” ng gadgets. Unang bumigay ang aking smartphone. Nawalan ng contact ang mga keypads at sabi ng technician ay naputol na ang mga linya ng circuit. Hindi ko na ipinagawa at nag-settle muli ako sa basic phone.
Bumigay rin ang aking monster laptop. Bago pa ito, more than two years old, kaya lang ay tapos na ang warranty nang masira. Nang ipa-check ko, ayaw nang galawin ng technician dahil lalo lang daw akong malalakihan sa gastos. Well, malaki-laki na rin naman ang kinita ng unit na iyon, pero siyempre ay nakakapanghinayang. May gustong bumili for P5,000 dahil ibebenta raw niya ang mga spare parts pero hindi ko pa dini-dispose. Iniisip kong baka minsan pag ini-on ko ay muling mabuhay. Fingers crossed.
Sumabog naman ang aking monster desktop! Earlier last year ay nagpa-assemble ako ng malakas na PC. Nang masira ang laptop ko ay ito naman ang lagi kong ginagamit. Minsang ini-on ko ay bigla na lang sumabog, parang dalawang inihagis na rebentador! Nang ipasilip ko sa computer store na binilhan ko, power supply raw ang bumigay. Under warranty pa naman kaya wala akong naging problema sa gastos.
Gayunpaman, medyo nagka-phobia ako na gamitin iyon kaya paminsan-minsan ko na lang binubuksan.
Tatlong nasirang gadgets, medyo malaking lugi. Pero ganoon talaga ang buhay. Minsan ay may sudden flow of affluence, may mga insidente naman that would cost you a fortune. Ang pasalamat ko lang, tapos na ako sa ganoong dilemma.
Ngayong taon, gusto kong mag-focus sa pagsusulat. Matagal na akong di nakapagsusulat nang mahaba kaya medyo nangangati ako na muling tumipa sa keyboard nang matagalan.
Tuloy pa rin ang concern sa health. Masarap namang maglakad-lakad at mag-exercise pag umaga.
Last year ay di ako masyadong nakapagbasa ng books, sana kahit tatlo man lang na libro ay makabasa ako this year.
Naroon pa rin ang plano ko na sana matuto na akong magbisikleta. Kung may magbibigay, thank you! Kahit luma, okey na okey iyon.
Hindi ko pa rin maituloy ang pagtatapos sa kolehiyo. Sa ngayon ay nag-iisip ako ng mga paraan para finally ay makatanggap na ako ng college diploma.
At sana, ngayong taon ay marami pa ring dumating na projects, manatiling healthy kaming mag-anak at mas kokonting stress ang dumating.
Happy New Year sa inyong lahat, at wish ko rin ang magandang kapalaran para sa inyo.

3 comments:

Anonymous said...

Another year, another adventure, another step towards the end of our destiny, before we cross over to another dimension, perhaps, to where the sky and earth meet.

JM

nestor malgapo said...

KC...I'm happy for you sa blessings na natatamo mo at ng iyong pamilya. Para malubos at masementuhang lalo ang iyong true foundation, this time, may I suggest, cherise the love of God,the true God!...for serving Him 'right'.

big benjie said...

Time and chance happen to all, bayaw. That's from the Good Book. Of course it goes without saying that we always have to do our part. Hindi naman puwedeng maghimas na lang tayo ng tiyan, LOL, at hintayin ang suwerte. There are things beyond our control, and there isn't anything we can do about it. That's God's concern, I guess. At any rate, it's good to be always positive...no matter what.